کودکی حساس‌ترین و مهمترین مقطع رشد انسان است. آموزه‌های دوران کودکی که در محیط خانواده و اجتماع به کودک القا می‌شود، در واقع رفتارهای آینده او را در مقاطع نوجوانی، جوانی و بزرگسالی طراحی می‌کند. شرایط کسب و کار امروزی، اشتغال والدین، الزامات زندگی‌های شهری و... مهد کودک‌ها را نیز به دوران آموزشی کودکان افزوده است. به باور کارشناسان و روانشناسان کودک، مهدکودک‌ها اگرچه به الزام و اجبار مشغله والدین در فرایند آموزشی کودک جا گرفتند، اما اکنون تأثیر آن‌ها در جوامع امروز به‌گونه‌ای است که حتی اگر والدین مشغله کاری نیز نداشته باشند، باید فرزندانشان محیط مهد کودک را تجربه کنند.
تجربه حضور کودک در جمع همسالان بخصوص برای خانواده‌هایی که تک فرزند هستند، آموزش‌های غیر مستقیم، بازی‌های جمعی و... آنچنان در تکمیل پروسه رشد کودک مؤثر است که حضور کودکان در مهد کودک‌ها را به یک ضرورت تبدیل کرده است. با توجه به این نکات، موضوع نظارت مستمر بر مهد کودک‌ها و دقت در اعطای مجوز و استخدام مربیان از اهمیت زیادی برخوردار است. والدین به اتکای مجوزهایی که سازمان بهزیستی اعطا می‌کند و نظارت‌هایی که انجام می‌شود به مهد کودک‌ها اعتماد می‌کنند و فرزندان خود را روزانه برای چند ساعت به آن‌ها به امانت می‌سپارند. در این فاصله آنچه که از حقوق کودک حمایت می‌کند، علاوه بر مسئولیت‌شناسی و وجدان کاری پرسنل و مدیران مهد کودک‌ها، ضوابط قانونی است.
در هفته گذشته انتشار فیلم کودک آزاری در مهد کودک یکی از شهرستان‌های کشور بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی داشته است. اگرچه تداوم واکنش‌ها باعث شد تا مسئولان سازمان بهزیستی و قضایی با مدیران این مهد کودک و فرد خاطی برخورد کنند، اما مسأله‌ای که هم‌اکنون بر افکار عمومی شبهه انداخته است، نحوه نظارت بر مهد کودک‌ها و برخورد با متخلفان است. اعتماد والدین، مهمترین سرمایه برای فعالیت مهد کودک‌هاست و این حادثه تلخ ممکن است به این اعتماد خدشه وارد کند. آنچه اکنون ضروری است، اطمینان دادن به مردم برای پیشگیری از وقوع حوداث مشابه است. اگر این اطمینان داده نشود، اعتماد مخدوش می‌شود.
